Gradimir Gojer između ostalih književnih formi u kojima je prisutan: poezija, književna i ozorišna kritika, libretistika, kolumne, baletalije od mladosti na medijskoj mapi Bosne i Hercegovine, Crne Gore i Hrvatske ispisuje svoje kolumne.
Piše: Svetlana Broz
Predmet njegovih interesovanja pored umetničkih i političkih događaja su i portreti pojedinih ličnosti za čiji rad i delo je Gojer bio vezan. Iako najviše piše o umetnicima, njegove kolumne često su usredsređene na određene događaje i autorovo učešće u njima.
Kolumne ovoga stvaraoca kreću se od komentarskog do hroničarskog, tako da bi se po njima mogla čitati istorija kulture u BiH početkom dvadesetprvog veka.
Trudeći se da bude registrator brojnih događaja Gradimir Gojer iz ove forme kazivanja lako i vešto prelazi u komentatorske prostore. Posebno toplo i strasno on piše o likovnim umetnicima i kolegama, piscima, i to ne samo o svojim savremenicima!
Rođeni Mostarac koji je veliki deo života proveo u Sarajevu, u knjizi "Zora na Rondou" vraća se setno u svoje mostarsko djetinjstvo i ranu mladost.
Gojerovom peru "nisu umakli" brojni znameniti Mostarci od Alekse Šantića do Ihsana Mutevelića, ali i Sarajlije od Mula Mustafe Bašeskije do Zorana Bečića i Medihe Musliović.
Njegovi tekstovi, po mnogo čemu hronike, snažnom lirskom tenzijom prelaze u poetične slike i zapise o vremenu i ljudima.
Poslednjih deset godina svog kolumnističkog stvaralaštva ispisao je u svojoj kolumni Periskop u podgoričkom Monitoru, a poslednju godinu i na Hayat.ba. Iz tog ogromnog materijala, pažljivim odabirom objavljen je impozantan broj Gojerovih kolumni, na preko pet stotina stranica. Upravo zahvaljujući Hayatu i njegovom direktoru Elviru Švrakiću!
Knjigu "Zora na Rondou" likovno je obogatio Branko Dursum, a predgovor je delo književnika, filozofa i urednika "Monitora" Esada Kočana.
