Naime, to je jedan od tri različita scenarija za koje stručnjaci misle da su mogli proizvesti ugljik pronađen u sedimentu u krateru Gale, prikupljen tokom devet godina od avgusta 2012. do jula 2021.
Curiosity je zagrijao ukupno 24 uzorka praha kako bi odvojio pojedinačne hemikalije, otkrivajući široke varijacije u smislu mješavine izotopa ugljika 12 i ugljika 13.
Ono što ove varijacije čini posebno fascinantnim – neki uzorci obogaćeni ugljikom 13, a neki izrazito osiromašeni – jeste to što ukazuju na nekonvencionalne procese različite od onih koje je stvorio ciklus ugljika u Zemljinoj modernoj eri.
- Količine ugljika 12 i ugljika 13 u našem Sunčevom sistemu količine su koje su postojale prilikom formiranja Sunčevog sistema – kaže geonaučnik Christopher House s Univerziteta Pennsylvania State.
“Oba postoje u svemu, ali budući da ugljik 12 reagira brže od ugljika 13, gledajući relativne količine svakog od njih u uzorcima, može se otkriti ciklus ugljika.”
Jedno objašnjenje za potpise ugljika je divovski, molekularni oblak prašine. Sunčev sistem prolazi kroz jedan od njih svakih nekoliko stotina miliona godina, a učinak hlađenja koji stvara ostavlja naslage ugljika za sobom. Ovo je jedan od scenarija, kaže tim, koji treba dodatno istražiti.
Drugo je, pretvaranje CO2 u organske spojeve kroz abiotske (nebiološke) procese moglo bi objasniti ono što je Curiosity otkrio – u ovom slučaju, ultraljubičasto svjetlo moglo bi biti okidač.
Tu je i treće objašnjenje, a to je da su mikrobi nekoć davno pretvarali metan proizveden biološkim procesima – pa gledamo ugljik stvoren kao rezultat života. Kao i kod druge dvije mogućnosti, trebat će nam više dokaza da bismo bili sigurni, ali postoje neke paralele na Zemlji.
- Uzorci izrazito osiromašeni ugljikom 13 pomalo nalikuju uzorcima iz Australije uzetim iz sedimenta koji je bio star 2,7 milijardi godina – kaže House.
“Ti su uzorci uzrokovani biološkom aktivnošću kada su metan konzumirale drevne mikrobne zajednice, ali to ne možemo nužno reći i za Mars jer je to planet koji je možda nastao iz različitih materijala i procesa od Zemlje.”
Misija Curiosityja se, naravno, nastavlja, a mi još uvijek ne znamo dovoljno o Marsu i njegovoj historiji da bismo mogli doći do bilo kakvih zaključaka o tome kako su nastali ti ugljični potpisi. Planirano je daljnje bušenje na mjestu gdje je prikupljeno mnogo ovih uzoraka.
Curiosityju se nedavno pridružio i rover Perseverance, koji planira vratiti marsovske stijene na Zemlju, a ne eksperimentirati na njima na Crvenoj planeti.
Istraživanje je objavljeno u PNAS-u.
