Svaka ptica svome jatu leti – jesu li sličnosti ipak važnije?
Psiholog Don Birne bio je jedan od prvih koji je proučavao uticaj sličnosti na rane faze partnerskih odnosa, a to je učinio pomoću tehnike fantomskog stranca.
Postupak započinje tako da učesnici popunjavaju upitnik o vlastitim stavovima o različitim temama, poput upotrebe nuklearnog oružja.
Slijedi faza percepcije osobe u kojoj ocjenjuju (nepostojeću) osobu na temelju odgovora na isti upitnik.
Birne je manipulisao nivoom sličnosti između učesnika i fantomskog stranca, a njegovi su rezultati pokazali da su učesnici saopštili da ih više privlače ljudi koji imaju slične stavove kao i oni.
Ljudi koji se slažu s nama potvrđuju naše stavove i tako zadovoljavaju našu potrebu za dosljednim i logičkim svijetom, dok ljudi koji se ne slažu s nama imaju tendenciju podsticanja negativnih osjećaja koji vode prema odbojnosti.
Birneova rana istraživanja bila su ograničena samo na sličnosti stavova, ali druga su istraživanja sugerisala da postoji i veća privlačnost prema onima koji imaju slične sociodemografske dimenzije.
Na primjer, studije su pokazale da je vjerovatnije da će osobe na društvenim mrežama prije kontaktirati i odgovarati na poruke onima koji imaju sličnu obrazovnu i etničku pripadnost kao i oni te su slične dobi.
Međutim, Birneova kasnija istraživanja su pokazala da je sličnost stavova možda važnija od sociodemografske sličnosti kada je u pitanju formiranje i održavanje odnosa.
Jednom naučnom analizom 313 studija s više od 35.000 učesnika utvrđeno je da je sličnost snažan prediktor privlačnosti, posebno u ranim fazama odnosa, te se ne nalaze dokazi koji potvrđuju tvrdnju privlačenja suprotnosti.
Toliko je vjerovatno da će nam se svidjeti sličniji pojedinci da su neki psiholozi čak proglasili učinak sličnosti jednom od najboljih generalizacija u socijalnoj psihologiji.
