Tokom genocida ubijen je veliki broj visokoobrazovanih ljudi. Među njima je bilo inženjera, ekonomista, profesora, učitelja i drugih zanimanja, piše Facebook stranica Srebrenica Memorial Center.
Mevludin Džanić je ukopan 11. jula 2011. godine.
Jedan od njih je i Mevludin Džanić iz Bratunca. Rođen je 7. septembra 1960. godine u Srebrenici. Završio je Arhitektonski fakultet u Sarajevu, 11. januara 1984. godine, i stekao zvanje inženjer arhitekture. Nakon završetka studija zaposlio se u opštini Bratunac, gdje je radio kao arhitekta do 1992. godine. U tom periodu je živio u porodičnoj kući sa ocem Ismetom, jer je njegova majka Behija umrla 1984. Početkom 1992. godine počinje agresija na Republiku Bosnu i Hercegovinu, a zbog svog strateškog položaja jedan od prvih gradova koji je bio napadnut i izložen opasnosti od strane srpskih vojnih i paravojnih formacija, bio je Bratunac.
U aprilu 1992. godine Mevludin, sa prijateljima iz porodične kuće, bježi u šumu ka brdu Čauš iznad Bratunca, u kojoj se krio sedam dana, nakon čega se pokušava probiti i konačno stiže u Srebrenicu. Pad “zaštićene zone” UN-a pod kontrolu tzv. Vojske Republike Srpske, dočekao je u Potočarima. Sa grupom prijatelja iz Potočara krenuo je ka Šušnjarima, gdje se priključio koloni “Marša smrti”. Nije se uspio domoći Tuzle i slobodne teritorije. Ubijen je zajedno sa hiljadama drugih Bošnjaka. Njegovi nekompletni posmrtni ostaci pronađeni su u masovnoj grobnici Kamenica kod Zvornika. Ukopan je u mezarje Memorijalnog centra Srebrenica-Potočari 11. jula 2011. godine.
Njegov brat Hajrudin, na trajno čuvanje Memorijalnom centru Srebrenica-Potočari, poklonio je njegove fotografije, pismo (poruku poslanu putem Crvenog krsta, razmijenjenu između njih dvojice), radnu knjižicu i uvjerenje o položenom stručnom ispitu.
